Een fantastisch mislukt weekend
Ik zit onder het afdak in de tuin. De regen klettert op de scheefliggende dakpannen. Af en toe valt er een flinke klets water tussendoor, dus ik hou mijn regenjas aan.
De houten bank is vochtig. Ik voel de kou door mijn spijkerbroek optrekken.
Geen beren op onze weg
Ik roep: House for Sale!
Een van de vrouwen zoekt de song op in youtube en de tonen uit de boombox schallen over het kleine terras.
We zitten met een 15-tal vrouwen en een man. Iedereen joelt en zingt mee. Sommigen fonetisch, anderen neuriën, we kennen alleen het refrein.
We zijn met het koor een nachtje aan het kamperen. Ik kijk de tuin in en zie dat sommige tentjes al wat doorzakken onder de hevige regenval. Een aantal van ons gaat het niet drooghouden vannacht. Maar niemand schenkt aandacht aan dat soort beren op de weg.
Comfort
Ons optreden ’s middags in het dorp was niet wat we ervan verwachtten.
Een schamel clubje toeschouwers: een verliefd stelletje en een Duits gezinnetje dat alleen bleef kijken omdat de kinderen even rustig werden van ons gezang.
Te weinig publiek om op te staan van onze rieten terrasstoelen want de jongste van het koor is 40-plus, maar een handvol zijn er in de 50, en het gros schiet de 60 al voorbij. Op die leeftijd gaat comfort voor elegance.
Kamperen in de tuin
We kamperen in de tuin bij de ouders van ons jongste koorlid.
Ze waren dolgraag thuis geweest om de avond met ons door te brengen maar zij moesten helaas naar een verjaardag. Slechte timing, vonden ze zelf ook, maar evengoed waren we van harte welkom om in de tuin te komen kamperen.
Regen in de humus
Nee, nu Grease! Ik was aan de beurt!
House for sale wordt halverwege stopgezet vanwege te veel kweel. Ik voel de regen tegen mijn kuiten opspatten. Er sijpelt een straaltje water door het dak heen, precies het halflege bakje humus in dat tussen de omgevallen bekertjes op tafel staat.
Niemand let er op, want er wordt vrolijk gebakkeleid over het volgende nummer.
Ingrediënten voor mislukking
Om een lang verhaal kort te maken: De regen, het ongemak, er was zelfs nog iets met pleisters, ’s middags een lekke band en als sluitstuk moest er bij vertrek ook de Wegenwacht nog aan te pas komen… Tezamen meer dan voldoende ingrediënten om dit weekend finaal te laten mislukken.
Hard gelach
En toch werd ik wakker van het harde lachen aan de ontbijttafel. De vroege vogels namen de vorige avond met elkaar door:
De regen was pas tegen twaalven gestopt. Dat leek Dunya een mooi moment om de grote stapel hout op het gras aan te steken. Ze had in het donker de vuurkorf ernaast niet zien staan, dus stak ze de hele houtvoorraad in de fik.
Ongemakken even niet
Het had een fantastisch kampvuur opgeleverd.
Zelfs Marie, die bij de repetities bijna nooit met niemand sprak, die nooit meeging naar de after-koor-borrel, en waarvan we allemaal dachten dat ze het eigenlijk niet zo fijn vond bij het koor, stond vrolijk te dansen rond het vuur.
Ook Selma die ernstig ziek was geweest en zich aan een strak dieet moest houden, had alle ongemakken buiten die van haarzelf, met glans doorstaan. Ik zag haar steeds de rand van de bierbank beetpakken, om er niet van het lachen af te rollen.
Pret
Het leek alsof niemand van plan was om zich de pret van dit weekend af te laten nemen. Ons jongste koorlid Tanja, de dochter van de bewoners van de boerderij waar we kampeerden, had het idee gekregen. Als we nou ’s in de tuin bij haar ouders gingen kamperen met het koor?
Burn out
Ondanks haar burnout leek het haar een mooie uitdaging om eens te kijken of ze de organisatie van zo’n weekend aankon.
Steeds als ze gedurende het weekend iets te hard rondrende, riep er iemand: Is dat delegeren, Tan?! Waarop ze diegene breed lachend het vaatdoekje toewierp, en zei: Oja! Dank voor de reminder, doe jij het even?
Manifestatie-proces
De sfeer was vriendelijk en iedereen was vastberaden om er een mooie tijd van te maken. Stuk voor stuk hadden we onze intentie gezet. Intentie is waar elk manifestatie-proces mee begint.
Het werkt als volgt: iemand krijgt een idee. Dat idee wordt gedeeld. Anderen worden ook enthousiast. Dan komt ons brein eraan te pas en gaan we focussen: we denken erover na en voegen er in gedeeld enthousiasme, van alles aan toe.
Als die energie op zijn hoogtepunt is en de ideeën-stroom droogt op, dan is er altijd wel iemand die iets zegt, als: Ik ga kijken of ik dit kan regelen. In het ideale geval pakt de ander daarop ook wat taken op, en komt er iets in beweging.
Het idee transformeert van iets abstracts, naar actie in fysieke vorm.
Dit wordt leuk
Staat je intentie op dit wordt leuk, dan richt je aandacht zich op de fijne momenten.
Het maakt je niet blind voor wat er misgaat, maar het reduceert de minder leuke dingen tot tussendoor-momentjes. Die overigens vaak tot sterke verhalen leiden, en daarmee alsnog bijdragen aan de feestvreugde.
Ons brein is gereedschap
Wij mensen zijn creatieve én creërende wezens. We zijn in staat om een idee tot werkelijkheid te maken.
Er komt vanuit je essentie een idee. Door je brein op dit idee te richten groeit het, en kun je actie ondernemen in de fysieke wereld zodat het idee werkelijkheid wordt.
Ons brein is het gereedschap waarmee we een idee in fysieke vorm kunnen manifesteren.
Leuke invallen vissen
Krijg je zo’n leuke inval, let dan goed op. Soms komt ie als een fluistering, een piepkleine gedachte die zo weer voorbij vliegt. De kunst is, om dat idee uit de lucht te vissen.
Inspireer jezelf door ermee te spelen: onderzoek het aan alle kanten. Niet op haalbaarheid, maar op hoe leuk het zou zijn, als het idee zich zou ontwikkelen. En in welke richting dat allemaal zou kunnen… Kies dan de richting waar je het meeste vreugdevol over bent.
Vreugde
Het enthousiasme wat hiermee gepaard gaat, hoort bij de emotiegroep Vreugde.
Vreugde gaat over de drang om jezelf te uiten. Het wijst je de weg in het leven. Richt je je focus op een inspirerend idee, dan bereik je de mooiste resultaten.
Natuurlijk kom je beren tegen op je pad. Maar, zoals Tanja na het weekend appte: Ik heb onderweg wat beren vermoord en dat voelt goed.
Sta regelmatig even stil en voel wat er nodig is. Kijk de beren die je tegenkomt in de ogen en check je emoties en je lichaam.
Voelt het verkrampend? Bijsturen. Voelt het verruimend? Dan zit je op de juiste weg voor jou, op dit moment. Kijk altijd naar wat zich in het moment aandient. We leven van moment naar moment.
Je essentie uitdrukken
Wij zijn niet onze gedachten dus gebruik je brein waar het voor bedoeld is: als gereedschap om je essentie tot uitdrukking te brengen in de fysieke wereld. En indien noodzakelijk; schroom niet om hier en daar een beer om te leggen.
Ontdekken wat je emoties je willen zeggen?
Weet je welkom, ook voor een enkele sessie!
Emoties zijn je gids naar flow, rust en levenslust
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en creëer het leven waarvoor je hier bent.
De ervaringen van eventuele mensen uit mijn artikelen zijn gebaseerd op wat ik tegenkom in de sessies of in het leven. De namen zijn fictief en enige overeenkomst met personen berust op louter toeval.
