Heeft u er ook zo tabak van?
Ik ben zó corona-moe.
Het afgelopen jaar liet ik de levenstouwtjes flink uit handen glippen. Tuurlijk, ik schreef wel eens een blog, ik deed hier en daar een sessie, ik hielp mijn zoon verhuizen, en we aten elke avond uit eigen pan.
Ik pakte mijn verantwoordelijkheden wel, maar mijn aandacht was er niet bij.
Knalfactor
Ik miste de knalfactor, dat Yes!-gevoel. Even voor de beeldvorming: zie de grondlegger van de elleboogstoot op 0:30 minuut.
Die dik-verdiende combi dus, van lekker creëren en dan zalig voldaan op de bank ploffen.
Die heb ik laten glippen afgelopen jaar. Jammer.
Gemiste vreugde en gemiste kansen. Ik zag, greep of creëerde ze niet. Geen puf voor.
Of doe ik mezelf nu tekort? Volgde ik niet gewoon mijn innerlijke stroom?
Geen energie
De vraag is: Hoe behoud je je energie als het buiten angstig wordt?
Als ik terugkijk op het afgelopen jaar had ik weinig energie of inspiratie. Ik had trouwens ook geen aandrang om er eens lekker voor te gaan zitten en een idee uit te werken.
Maar vandaag wel!
En nu is de Sherlock in mij wakker. Want wat is er nu anders? Eens kijken of ik het kan terughalen.
Innerlijke energiestroom
Wij mensen zijn energetische wezens. Net zoals een zwierende zwerm vogels ineens van richting verandert, zo reageren wij op wat er buiten in het collectieve veld gebeurt.
Dat doet onze innerlijke energiestroom. Die beweegt soms mee met de buitenwereld. Ook reageert ie op onze binnenwereld, op het denken.
Op al die interne en externe prikkels reageren onze emoties. Zo krijgen we informatie over onszelf, in relatie tot de buitenwereld.
Meer rust
Hoe meer we emoties opmerken, en ons verbinden met die innerlijke stroom, hoe meer rust we ervaren en ons kunnen handhaven als het buiten onstuimig of angstig wordt.
Het afgelopen jaar was de buitenwereld overmatig aanwezig. Er heerste veel angst en onzekerheid. De zwerm fladderde in paniek van hot naar her.
Het kostte dan ook meer moeite om in verbinding te blijven met de innerlijke stroom.
Want waar angst heerst, is de verbinding met het zelf zoek. En andersom; als je in verbinding bent met jezelf, zak je niet zo snel weg in angst.
Waar verbinding is,
word je niet overgenomen door angst
Zo bekeken is het best begrijpelijk dat er vorig jaar weinig uit mijn handen kwam. Want ook al passen we misschien niet naadloos in de zwerm, wie had er nou geen last van deze hele shebang? (1
)
Aandacht
Terugkijkend heb ik mijn energie met name gericht op wat er in de buitenwereld gebeurde. Daarmee verloor ik de verbinding met mezelf uit het oog.
Want om die innerlijke stroom en de verbinding met jezelf te kunnen voelen, moet je met je aandacht naar binnen. Ik liet me afleiden.
Nu ik weer ‘wakker’ ben, kan ik weer bewust kiezen waar ik mijn aandacht aan wil besteden.
Voelen dus. Daar zit de crux.
Verbinden
Door te voelen kunnen we onze energie inzetten op wat vreugde brengt. Bijvoorbeeld een leuk idee uitwerken. Of een ander een handje helpen.
Voor mij betekent het dat ik mensen help de verbinding met zichzelf weer te voelen. En af en toe een stukkie schrijven 😉
Zo heb ik vorig jaar een respectabel aantal mensen bij mogen staan. Prachtige mensen, die keihard oefenden met het schakelen tussen het hoofd en hart, tussen ego en energiestroom, tussen denken en voelen.
Dat is een terugkerend onderdeel van wat we doen in emotiecoach-sessies: Het richten van de gedachtekracht op je innerlijke stroom. Het resultaat is, dat je weer gaat voelen.
Voelen
Dat is belangrijk als het buiten onrustig is, want in het voelen liggen de antwoorden. Daar weet je of je linksom, rechtsom, of beter rechtdoor kunt gaan. Emoties geven ons heldere boodschappen over onze levensweg.
Luisteren we naar deze signalen, dan krijgt Corona-moe ons niet te pakken en verliezen we geen energie meer met het nemen van verkeerde afslagen.
In het voelen ligt onze wijsheid.
Daarbij, in verbinding met jezelf wordt je niet overgenomen door je emoties. Dan hoeft angst slechts eenmaal zijn waarschuwing af te geven en kan ie weer vertrekken.
Wel zo rustig.
Keertje samen oefenen? Antwoorden vinden?
Leer de taal van je emoties kennen, voor meer energie en rust in je hoofd.
Ook met een enkele sessie kun je vaak al een eind vooruit.
Maak een afspraak met de groene knop of stuur een mailtje via de oranje knop.
Je bent van harte welkom!
Kitty Kilian
Wat was het keerpunt?
Kitty Kilian
Ps welke onverlaat zet een tijger-emoji bij mijn commenr?
Henriette
Er is geen eenduidig keerpunt. Althans, niet in de zin van een permanente staat van zijn. Het is elke dag opnieuw de verbinding met jezelf opzoeken. Het is wel zo, dat hoe vaker je die verbinding opzoekt, hoe sneller je het opmerkt als ie weg is en je ‘wakker’ schrikt. Emoties helpen daarbij als wekker.
Ps Deze onverlaat ziet geen tijger-emoji bij je comment 😉 Wie wel??