Wat klopt er niet aan het volgende citaat?
Lees even mee:
“Hoe veilig het ook is, het is ’t niet waard om te lijden onder een middelmatig leven gevangen in routines, die je dromen vernietigen.” (Vrij vertaald H.)
– Maya Mendoza
Laten we er meteen maar induiken:
Er zit een vette contradictie in die quote, want
… óf we voelen ons veilig ➝ emotiegroep Liefde is actief
… óf we zitten gevangen in routines ➝ emotiegroep Angst is actief.
Twee emotiegroepen. Je bent het vast al eens tegengekomen: Liefde en Angst kunnen niet tegelijkertijd actief zijn. Onmogelijk in het licht van de emotieleer.
Een leven waarin je vastzit in routines, zonder betrokkenheid, is een leven in angst. En angst is per definitie onveilig. We zitten dan vast in het fight/flight/freeze systeem: het reptielenbrein neemt ons over en we staan op standje overleven. Een beschermingsmechanisme in actie.
Schijndood
Als we ons leven veilig proberen te houden dan leven we eigenlijk in schijnveiligheid, oftewel standje freeze: dat wat een vogeltje doet in de klauwen van een kat. Het vogeltje blijft voor dood liggen, hopend dat de kat z’n interesse verliest zodat ie kan ontvluchten.
Dit werkt ook zo bij mensen. wij voeren dan wel onze dagelijkse taken nog uit, maar we zijn er niet bij met onze aandacht. De emotionele laag is uitgeschakeld en we draaien op de automatische piloot.
Gevolgen
Of je bevriest, vecht of vlucht in onveilige situaties, is geen vrije keuze; Het autonoom werkende deel van ons zenuwstelsel wordt actief door een beschermingsmechanisme. Ooit functioneel in de kindertijd maar nu we volwassen zijn, vaak allang niet meer nodig.
Daarbij triggert het een hoop lichamelijke processen. De cortex wordt bijvoorbeeld tijdelijk uitgeschakeld en we kunnen letterlijk even niet meer nadenken. Ook komt het lichaam in vecht-stand terecht, dus stress. Als dat niet wordt afgevoerd, blijven we erin hangen en leven we van stressmoment naar stressmoment, met daartussenin periodes van bevriezing.
Beschermingsmechanismen
Je hoeft geen vreselijkheden in je jeugd te hebben meegemaakt, om in je huidige leven last te hebben van beschermingsmechanismen.
Welke mate van innerlijke veiligheid we ervaren heeft alles te maken met deze beschermingsmechanismen. We hebben er allemaal in meerdere of mindere mate mee te maken.
Veiligheid in onszelf is enorm belangrijk voor een lekker leven en om niet ‘bestuurd’ te worden door oude beschermingspatronen. Want wat er uit zo’n actief beschermingsmechanisme volgt, is meestal not pretty: We snauwen, vertrekken zomaar, of we zijn er niet meer bij met onze aandacht, en ‘vliegen eruit’.
Stomp
Een voorbeeld; Je krijgt als kind een flinke stomp van je broertje terwijl de buurman net met de klopboor bezig is. Als je daarna de opgewekte spanning niet kunt afvoeren, ga jij maar even op het afkoel-krukje zitten! dan kan dat genoeg zijn om een traumatische imprint te veroorzaken. Trauma is energie die zich vastzet in het lichaam.
Krijg je als volwassene een goed bedoeld duwtje van een collega terwijl de klusjesman net een schilderijtje ophangt, dan kan dat vriendelijk bedoelde duwtje als een mokerslag binnenkomen.
Zo’n imprint van vroeger zorgt er dus voor dat je beschermingsmechanisme in vergelijkbare omstandigheden opnieuw wordt getriggerd.
Afhankelijk van hoe je zenuwstelsel reageert, ren je de deur uit –vluchten, snauw je diegene af –vechten, of sla je dicht –bevriezen of dissociëren.
Trauma-reactie
Dit beschermingsmechanisme werkt sneller dan de mind en maakt dat we automatisch reageren, zonder daar invloed op te hebben. Dat noemen we een trigger of een trauma-reactie.
Het is geweldig dat dit deel van het zenuwstelsel zelfstandig werkt, want daardoor spring je ook op tijd weg voor een auto. Maar als het nog staat afgesteld op je kindertijd en je snauwt iemand af om een vriendschappelijk bedoeld gebaar, dan is het misschien tijd voor wat zelfonderzoek.
Wat doe je met trauma-reacties?
Reageer je regelmatig vanuit dit soort automatische patronen?
Dan mis je ook het lekkerste laagje van het leven… verbinding, dat wat het leven sjeu geeft. Bovendien kosten die beschermingsreacties vreselijk veel energie, wat weer ten koste gaat van je gezondheid.
The price of our vitality is the sum of all our fears
~ David Whyte
Vertaling: De prijs van onze vitaliteit is de optelsom van al onze angsten
Krappe jas
Het leven kan zo overvloedig geweldig zijn… Het is doodzonde om te blijven hangen in oude beschermingspatronen, die 9 van de 10 keer niet meer nodig zijn nu je volwassen bent. Sterker nog, beschermingspatronen ons ook nog belemmeren in onze ontwikkeling.
In de emotiecoach-gesprekken noem ik dat vastzitten in een te krappe jas. Ooit was dat je lievelings-jas, maar nu is ie te klein geworden en beperkt ie je in je bewegingsvrijheid. We kieperen ‘m niet direct in de kledingbak maar, het is wel zaak om bewust te gaan voelen of die jas nog nodig is, zodat je kunt kiezen hoe je wilt reageren en niet meer vastzit in automatische reactie-patronen.
Dus laten we de mouwen opstropen en, aan de slag!
Wat te doen bij automatische trauma-reacties?
Even een paar mogelijke trauma-reacties:
- disproportioneel reageren, niet in verhouding tot de situatie
- wegduiken, als in letterlijk vertrekken, of niet meer meedoen met sociale interactie
- op ‘blanco’ schieten; je voelt je levendig als verse vis, in flow en plots ‘vlieg je eruit’ en voel je niks meer
Het gaat om het automatisch reageren vanuit oude patronen, alsof je er zelf geen keuze of invloed op hebt.
Herkenbaar?
Herken je dat je jezelf soms zomaar kwijt bent? Of dat je een snauw ontglipt, terwijl je verdomd goed weet dat je reactie niet in verhouding staat tot wat er gebeurde?
Dat is ‘m, je beschermingsmechanisme in actie, je oude jas. Ooit nodig geweest, omdat je je als kind onveilig voelde maar nu als volwassene vaak overbodig.
Zie het als een uitnodiging tot zelfonderzoek. Als je tot de conclusie komt dat deze jas je niet meer past, of als je niet steeds opnieuw overgenomen wilt worden door je emoties, dan zijn de volgende stappen essentieel.
De stappen
Daar gaat ie:
Stap 1
Voel je dat je eruit vliegt, of in vechtmodus belandt om een futiliteit? Dan geeft je systeem het signaal Onveilig!
Maak het veilig voor jezelf door uit de situatie te stappen. Doe letterlijk een stap achteruit, kijk even naar iets anders, of ga naar het toilet. Adem rustig in en uit en concentreer je op het verlengen van de uitademing. Zo herstel je de verbinding met jezelf en schakelt de cortex weer in zodat je weer kunt nadenken en voelen.
Stap 2
Ben je er weer? Geland in je lijf?
Concentreer je op je lichaam, en voel wat er nodig is, op dat moment in die situatie. Bonus, als je dan ook weet wat de verschillende emoties je te zeggen hebben. Jay voor de emotie-leer! 😉
Grofweg kun je stellen dat een verruimende emotie betekent ja, doen! en een verkrampende zegt; nee, dit is nu niet voor jou.
Emoties als gids
Een beetje kennis van je emoties en zenuwstelsel, helpt je om te voelen wat je nodig hebt. En elk moment is dat weer iets nieuws.
Zo pak je leiding over jezelf, over je innerlijk. Het leven wordt fris en verrassend, omdat het niet meer vanuit je koppie komt, maar vanuit dat wat je werkelijk bent, je essentie, je ziel.
Je emoties gebruiken als innerlijke gids voor je leven, is volledig in lijn met de natuurwetten. Het zorgt voor innerlijke rust en flow.
Weg geestdodende routine, weg saaie automatismen. Weg met dat lege paniekhoofd en jezelf verliezen in verhalen. Op naar rust tussen je oren en een ontspannen lijf, waarin flow en levenslust vrij stromen!
Weg routine!
Laten we het hele systeem gebruiken wat ons gegeven is, niet alleen ons verstand, maar ook onze emoties. Dan kunnen we niet anders dan herkennen wie we werkelijk zijn, een ziel in een aards jasje.
Bonus: je krijgt vertrouwen in wie je bent en in het intelligente en magische zelfregulerende systeem dat wij zijn. Onherroepelijk zullen innerlijke rust, sjeu en avontuur volgen. Je leeft bruisend en in flow!
Dromen
Als je je dromen wilt manifesteren, maak je leven dan niet veilig door de buitenwereld te willen controleren, maar vindt veiligheid in jezelf, met een beetje hulp van je emoties.
Veiligheid vind je niet in de buitenwereld
maar in de bedding van je hart
Als je een keer samen wilt kijken naar je automatische patronen, klik dan op de groene knop voor de online agenda.
Of stuur me een mailtje met je vraag of voorkeursdatum.
Weet je welkom!
Ontdekken wat je emoties je willen zeggen?
Weet je welkom, ook voor een enkele sessie!
Emoties zijn je gids naar flow, rust en levenslust
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en creëer het leven waarvoor je hier bent.
De ervaringen van eventuele mensen uit mijn artikelen zijn gebaseerd op wat ik tegenkom in de sessies of in het leven. De namen zijn fictief en enige overeenkomst met personen berust op louter toeval.
