Wat is voelen? En wat is emotiegroep Angst? Als je dit wilt onderzoeken, kom je al snel uit bij zinnetjes als…
‘Van je hoofd naar je hart zakken.‘
‘Vertrouw maar op je intuïtie. ‘
‘Luister naar je gevoel.’
Wollige termen, zo stond ik erin. Stond, ja want het klinkt me nog steeds klef in mijn oren maar ik begrijp nu wel beter wat ermee bedoeld wordt.
Emotiegroep Angst
Om maar meteen met de deur in huis te vallen: mijn leven dreef op de emotiegroep angst, al had ik het zelf niet in de gaten. Want… als deze emotiegroep lekker op stoom is, kunnen we niet voelen.
In emotiecoaching werken we met acht emotiegroepen: Liefde, Boosheid, Afkeer, Verbazing, Schuld/Schaamte, Verdriet, Vreugde en Angst. Alle menselijke emoties zijn in te delen in deze 8 groepen met elk hun eigen boodschap.
De ladder van Angst gaat bijvoorbeeld van waakzaam, verstandig en kalm tot aan hysterisch onderaan de ladder. Daartussen vinden we gerelateerde emoties zoals alert, nerveus, gestrest tot aan wantrouwend en paranoia.
De laatste emotiegroep Angst, is mijn expertise. Het is dus geen toeval dat ik vooral mensen aantrek waarbij emotiegroep angst actief is.
Stoer
You teach what you most need to learn, zegt men wel eens. Niet dat ik bang was. Dacht ik. Want ik was toch altijd stoerder dan de rest? Ik gooide mezelf zonder aarzeling in de meest spannende situaties, waarvan ik later vaak dacht: waarom toch..?!
Als klein kind stak ik vaak mijn vinger op in de klas, om later in de pauze te horen: Dat jij dat durfde te vragen! Daar snapte ik geen bal van, want daarvoor stond die leraar er toch?
En ik liep nooit een straatje om als ik een engerd tegenkwam in een donker steegje. Laat jezelf niet kennen, dacht ik dan bij mezelf en stapte ferm door. In de strikte zin van het woord was ik geen angstig vogeltje.
Maar als je me had gevraagd: Wat is voelen? of er termen ingooide als Dat wéét je in je hart, of dat vóel je toch, dan zei me dat niks. Geitewollensokken-gedoe. Als ik mijn hand op mijn hart legde voelde ik daar iets kloppen en daarmee was de kous af.
Wat is voelen?
Ik herinner me een gesprek met een vriendin over intuïtie, ook al zo’n wollig woord, en dat ze zei: Ik fietste de stoep af, terwijl ik wíst dat ik dat niet moest doen, en ja hoor, daar lag ik met fiets en al over de weg! Ik vond dat ergerlijk, want hoezo wist ze dat?!
Geheid dat ik in de week daarna de stoep afreed, en dacht: Oeh, voorzichtig nou… Twijfelachtig gevolgd door: Hm, is dat nou mijn intuïtie of …?
Ik viel gelukkig niet. Wel kwam er andere rottigheid voorbij: verhuizingen, sterfgevallen, ziektes. Daarop volgden trainingen, opleidingen en retraites, want ik liep vast.
En zo keerde het tij voor wat betreft dat de wolligheid omtrent voelen.
Kleuren
Tegenwoordig begrijp ik wat men bedoelt met innerlijk weten, of hoe het voelt als je hart geraakt wordt. En nu is alles anders.
Het leven heeft er een dimensie bij gekregen. Ik leef niet meer alleen op routine of op automatismen. Waar het leven voorheen zwart-wit was, zie ik nu een rijke schakering aan kleuren.
Ja, ook de donkere, maar die horen bij het leven en geven het zelfs diepgang. Deze kleurenrijkdom voelt heel anders dan de monotone grijsheid van het leven dat ik voorheen kende.
Beschermingsmechanisme
Ik weet nog goed hoe mijn oude fabrieksstand ‘voelde’. Voelen tussen aanhalingstekens, want juist daar ontbrak het me aan. Ik stond continu in de overlevingsstand, de laatste van de drie-eenheid: vechten, vluchten en bevriezen waar ons beschermingsmechanisme uit kan kiezen.
Dit herken ik ook bij cliënten. Er wordt gepraat over behoorlijk ingrijpende onderwerpen, terwijl de cliënt daar vrij onbewogen over lijkt te vertellen.
In één adem hoor ik dan dat moeder is gevallen en intensief zorg nodig heeft, dat er sprake is van een promotie op het werk, en, oja, ik kreeg ook van mijn beste vriendin te horen dat ze kanker heeft...
Hoe kan het dat we daar niets bij voelen?
Dat we soms bij zulke ingrijpende zaken niets lijken te voelen kan te maken hebben met een beschermingsmechanisme.
Als er gevaar dreigt, en ja, bovenstaand scenario wordt door ons zenuwstelsel beoordeeld als gevaarlijk, dan wordt emotiegroep Angst actief. Afhankelijk van waar we ons op de emotie-ladder bevinden, schakelt het zenuwstelsel om naar vechten, vluchten of bevriezen. Dan is de vraag Wat is voelen, niet meer relevant, want dat wordt uitgeschakeld.
Vervolgens ontketent zich een reeks hormonale processen in lichaam en geest om ons klaar te maken voor het gevecht of de vlucht. Daarbij worden emoties om verschillende redenen uitgeschakeld zodat je bijvoorbeeld geen pijn voelt.
Voelen gaat uit
Het is dus zaak om niet te blijven hangen in zo’n beschermingsmechanisme. Maar het probleem is, dat we het niet voelen als we in de stand van bevriezing staan. Want dan neemt het sympathische deel van het zenuwstelsel ons over en wordt het voelen dus uitgeschakeld.
Dit is een oeroud innerlijk systeem dat nog steeds heel effectief als bescherming functioneert. Met één kleine maar: helaas gaat de terugkoppeling van stress naar ontspanning, niet zo snel als andersom.
Wat is er nodig?
Wat is er nodig en wat kunnen we hieraan doen?
Je zult het niet merken als je in de stand van bevriezing zit, omdat je dan dus niets voelt. Maar wat je wél opmerkt, is dat je de verbinding met je lichaam kwijtraakt. Als we die regelmatig oefenen en omschakelen van spanning naar ontspanning dan zul je het voelen dat je die verbinding verliest.
Met een piepkleine oefening kunnen we die verbinding verstevigen: Haal je aandacht weg van je gedachten en verleg die naar je lichaam… even voelen hoe je erbij zit. Misschien je schouders laten zakken, je kaken ontspannen, je voeten voelen… meer is niet nodig.
Stappen
Als je die oefening regelmatig doet en dat lijntje met je lichaam stevig gelegd is, zul je het eerder opmerken als je die verbinding kwijtraakt en in bevriezing schiet. Dat is het moment om te handelen:
Stap 1: Haal jezelf uit de onveilige situatie – luister naar de boodschap van de emotie zodat die kan uitdoven. Zo krijg je letterlijk vertrouwen in jezelf, omdat je jezelf uit onveilige situaties redt.
Stap 2: Observeer je lichaam en ontspan bewust even je spieren.
De eerste stap is noodzakelijk. Pas als je uit de bedreigende situatie bent en je weer veilig weet, kan het autonome zenuwstelsel terugschakelen naar ontspanning en herstel, zodat je weer kunt voelen.
Stap 2, het observeren van je lichaam is een kwestie van vaak doen, steeds een paar seconden, ook als je je lekker voelt. Gaandeweg ga je dan meer en meer onderscheiden, van wat er in je lichaam gebeurt.
Heling
En dan wordt het leuk! En spannend, magisch, leerzaam, bevrijdend, vervullend, verbindend, verhelderend en meer, overvloedig meer!
Want zo tackelen we ook onze trauma’s en herstellen we de relatie met onszelf. Zo leren we omgaan met het leven, herkennen we waar oude pijn getriggerd wordt en worden we volwassen.
Dat bedoel ik in de letterlijke betekenis van het woord, want zo komen we tot volle wasdom en kunnen we ons volledige potentieel benutten.
Dit is de manier om via geest én lichaam, af te rekenen met oude beschermingsmechanismen die niet meer functioneel voor je zijn.
Laten we samen groeien zodat ieder zijn of haar eigen plek en bijdrage in de maatschappij kan innemen en bloeien als nooit tevoren!
Superbrein
Ja ja, je brengt het leuk EmotieGids, maar mij lukt dat toch niet..
Zeg dat niet te snel want angstige mensen zijn vaak mentale mensen. En precies daarom zijn het razendsnelle denkers! Geef je superbrein dus een taak, want daar is het juist goed in.
Het liefst iets met het lichaam, omdat we dat altijd bij ons hebben en het lichaam is altijd in het hier en nu. Gebruik je sterke mind om je lichaam te observeren.
Zo kom je terug in de realiteit. En in het hier en nu is het leven meestal heel oké en lang niet zo spannend als wat ons brein ervan maakt.
In het nu hervinden we ook de verbinding met onszelf. Zo kunnen we voelen dat er meer is tussen hemel en aarde, dan het brein kan bevatten. Met als bonus: waar verbinding is, is geen angst.
Waar verbinding is, heeft emotiegroep angst geen kans
Oefenen
Dus het antwoord op de vraag: Wat is voelen? is dat voelen wat oefening en tijd nodig heeft, speciaal als je lang vast hebt gezeten in emotiegroep Angst. De schroefjes en moertjes van je gestel zijn wat vastgeroest in oude patronen.
Angstige mensen zijn vaak ook erg streng voor zichzelf. Ze gooien zichzelf in onveilige situaties, juist omdat ze niet goed kunnen voelen wat een impact dat heeft.
Help jezelf herinneren aan zachtheid, dat helpt.
Zachtheid werkt als een druppeltje olie om je innerlijk weer door te smeren. Niks mis met een beetje extra wollige liefde en geduld met jezelf. Dat zorgt ervoor dat je weer kunt voelen 
Wil je ervaren wat voelen is?
Je bent van harte welkom voor een afspraak. Druk op de groene knop of klik op oranje voor meer informatie.
Ontdek wat je emoties je willen zeggen!
Weet je welkom, ook voor een enkele sessie.
Emoties zijn je gids naar flow, rust en levenslust
Schrijf je in voor de nieuwsbrief en creëer het leven waarvoor je hier bent.
De ervaringen van eventuele mensen uit mijn artikelen zijn gebaseerd op wat ik tegenkom in de sessies of in het leven. De namen zijn fictief en enige overeenkomst met personen berust op louter toeval.
Wat doe jij bij stress?
